เนื้อเพลง หล่นหายระหว่างทาง - ภูมินทร์ บึงชารี Phumin
เนื้อเพลง: หล่นหายระหว่างทาง
ศิลปิน: ภูมินทร์ บึงชารี Phumin
อัลบั้ม: เพลงใหม่ 2567 / 2024
ศิลปิน: ภูมินทร์ บึงชารี Phumin
อัลบั้ม: เพลงใหม่ 2567 / 2024
มีบางคำที่ยังค้างคาจากชายชราผู้เปลี่ยวเหงา
วันเวลากำลังจะพรากเอาตัวของเขาคืนสู่ดิน
หมื่นความฝันที่มี แต่ไม่เคยโบยบิน
หมื่นคำถามที่ยังกัดกินใจอยู่
ว่าในตอนมีแรงทำไมไม่ทำไม่รู้ มานั่งคิดดูโคตรเสียดาย
อยากจะไป ยังที่ใด ก็ต้องมารอใครต่อใครพร้อม
อยากจะเดินทางไกลอย่างใจที่หมายปอง ก็ต้องมารอวันเวลา
ก็จนมารู้สึกตัวมันก็เกินความฝัน หมดไปแล้วพลังที่เราเคยมีอยู่
แล้วในตอนมีแรงทำไมไม่ไปไม่รู้ มานั่งคิดดูโคตรเสียดาย
อยากจะย้อนกลับไปแก้ไข
อยากกลับไปใช้ช่วงเวลาให้พอใจ
เพราะถ้าฉันรู้แบบนี้ก็คงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ความฝัน ที่หลุดลอย เพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวัน
ระลึกความฝันที่หล่นหาย
หากฉันรู้สึกว่ารักใครฉันน่าจะบอกไปตั้งแต่ตอนนั้น
บอกคำรักให้กันได้ฟังในตอนที่ยังคงพบเจอ
แต่เมื่อพอมันช้าไปเราก็ต่างเลือนหาย
บทสุดท้ายเราก็ต้องตายจากกัน
มันก็เลยกลายเป็นความรัก
ที่ยังสถิตในใจฉันแค่คนที่ควรฟังเขาไม่มีอยู่แล้ว
อยากจะย้อนกลับแก้ไข
อยากกลับไปใช้คำว่ารักที่ค้างคาใจ
เพราะถ้ารู้แบบนี้ก็คงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ใจฉันที่หลุดลอยเพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวันระลึกถึงกันได้แค่นี้
อยากจะไปยังที่ใดก็ต้องมารอใครต่อใครพร้อม
อยากจะเดินทางไกลอย่างใจที่หมายปองก็ต้องมารอวันเวลา
ก็จนมารู้สึกตัวมันก็เกินความฝันหมดไปแล้วพลังที่เราเคยมีอยู่
แล้วในตอนมีแรงทำไมไม่ไปไม่รู้มานั่งคิดดูโคตรเสียดาย
อยากจะย้อนกลับไปแก้ไข
อยากกลับไปใช้ช่วงเวลาให้พอใจ
เพราะถ้าฉันรู้แบบนี้ก็คงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ความฝันที่หลุดลอยเพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวันระลึกความฝันที่หล่นหาย
หากฉันรู้สึกว่ารักใครฉันน่าจะบอกไปตั้งแต่ตอนนั้น
บอกคำรักให้กันได้ฟังในตอนที่ยังคงพบเจอ
แต่เมื่อพอมันช้าไปเราก็ต่างเลือนหาย
บทสุดท้ายเราก็ต้องตายจากกัน
มันก็เลยกลายเป็นความรักที่ยังสถิตในใจฉัน
แค่คนที่ควรฟังเขาไม่มีอยู่แล้ว
อยากจะย้อนกลับแก้ไข
อยากกลับไปใช้คำว่ารักที่ค้างคาใจ
เพราะถ้าฉันรู้แบบนี้ก็คงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ใจฉันที่หลุดลอย เพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวัน ระลึกถึงกันได้แค่นี้
อีกไม่นานจะลาลับ ก็ต้องมานับช่วงเวลาที่หล่นหาย
ไม่เคยคิดถึงเส้นทางหลังความตาย
คิดแค่เพียงเสียดายที่ผ่านมา